Autor: admin

Ciąg alkoholowy definiowany jest jako stan odurzenia alkoholem trwający 48 godzin lub więcej. Mówi się, że taki okres picia to typowy element przewlekłej – inaczej czwartej, chronicznej – fazy choroby alkoholowej. Czasami ciągi zdarzają się również w fazie ostrzegawczej, ale wówczas pełnią nieco inną funkcję. W fazie ostrzegawczej mają raczej redukować napięcie, zaś w chronicznej łagodzić objawy zespołu abstynencyjnego takie jak mdłości, wymioty, wzmożoną potliwość, zaburzenia snu, niepokój, drżenia mięśniowe, bóle głowy, zawroty głowy oraz – rzadziej – omamy. Chory, który ma świadomość, jak nieprzyjemny jest moment tuż po odstawieniu alkoholu, czyli kiedy jego zawartość we krwi spada, pije, aby nie doświadczyć opisanych objawów. Chce poprawić swoje samopoczucie, wpadając tym samym ciąg lub inaczej mówiąc cug alkoholowy.

Niepijący rodzice różnie reagują na problem alkoholizmu partnera i jego relację z dziećmi – czasami obawiają się tego, co dzieje się z najmłodszymi w związku z incydentami alkoholowymi, które widzą w domu, czasami są zaniepokojeni obciążeniami dziedzicznymi alkoholizmu, a czasami sądzą, że córki i synowie nie widzą problemu.

Alkoholizm to choroba, która przechodzi przez różne etapy od łagodniejszego do cięższych. Skutkuje problemami społecznymi, a także ze zdrowiem fizycznym i psychicznym. W Polsce, według danych statystycznych z 2014 roku, uzależnionych od alkoholu pozostaje 4,4% osób w wieku powyżej 15 lat.

Alkoholizm bardzo często współwystępuje z innymi chorobami zarówno psychicznymi, jak i somatycznymi. Może jednocześnie powodować pojawienie się dolegliwości albo zaostrzać ich objawy. Co ważne, różnego typu choroby będące efektem nadużywania alkoholu ujawniają się jednocześnie lub następują po sobie.

Nawet niewielkie ilości wypitego alkoholu mogą mieć wpływ na zmiany w zachowaniu człowieka. Mogą one zdarzać się u osób pijących przez długi okres czasu, ale też u takich spożywających alkohol rzadko, tylko okazjonalnie.

Alkoholizm jest chorobą, której często przez długi czas nie dostrzegają bliscy osoby uzależnionej. Wynika to z umiejętności kamuflowania się, czyli dosłownie ukrywania problemu przez alkoholika. Jednak w związku z tym, że alkoholizm należy do chorób progresywnych – jego objawy stopniowo się nasilają – w końcu uzależnienie wychodzi na jaw. Zazwyczaj dzieje się to w tak zwanej trzeciej fazie.

Słowo alkoholik budzi negatywne skojarzenia. Przywołuje na myśl bezdomnego, bez pracy, żebrzącego o pieniądze na kolejne wino, osobę, która ma problemy z prawem, znajduje się na marginesie społeczeństwa i tworzy rodzinę patologiczną. To jedynie stereotyp. W 2009 roku Sarah Allen Benton w książce „Alkoholicy wysokofunkcjonujący z perspektywy profesjonalnej i osobistej” wyróżniła pojęcie HFA, czyli high functioning alcoholics.

Alkohol jest jedną z najpowszechniejszych substancji psychoaktywnych, które są legalne i w dużym stopniu nadużywane. Nawet jego niewielkie ilości wpływają na stan człowieka – jego zdrowie i psychikę. W przypadku długotrwałego picia zmiany w organizmie mogą być bardzo poważne. Przede wszystkim nawet jego niewielkie ilości wpływają na funkcjonowanie układu nerwowego. Pogarsza się reakcja wzrokowa, słuchowa oraz precyzja ruchów.

Funkcjonowanie członków rodziny z problemem alkoholowym podporządkowane jest osobie uzależnionej. Zarówno współuzależnieni partnerzy, jak i dzieci przyjmują określone postawy oraz zachowują się w konkretny sposób, robiąc wszystko, żeby przetrwać w tym niestabilnym systemie. Problemów, które dotykają dzieci wychowujące się w rodzinach alkoholików, zazwyczaj nie widać na pierwszy rzut oka. Często bagatelizuje je nie tylko dalsze, lecz także bliższe otoczenie. Wynika to między innymi z tego, że członkowie rodziny skupiają się na alkoholiku – chronią go przed konsekwencjami picia, zazwyczaj ukrywają problem przed społeczeństwem – i jednocześnie na próbie ocalenia integralności rodziny jako takiej. Przez to dzieci nie otrzymują od rodziców odpowiedniego wsparcia, nie poświęca się im czasu i nie daje oczekiwanej miłości.

Alkoholizm to choroba, która dotyka nie tylko mężczyzn, lecz także kobiety. Stereotypowe myślenie o alkoholiku jako o zaniedbanym mężczyźnie bez pracy, szukającym środków na kolejną butelkę powoli przestaje funkcjonować. Coraz mniej dziwi, że alkoholik to również osoba na wysokim stanowisku – tak zwany HFA (High Functioning Alcoholics) – lub czterdziestoletnia kobieta.